ಒಂಟಿ ಪಯಣ...

ಈ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ
ಎಡವಿ ಕೊಡವಿ ನಡೆವ ವೇಳೆ
ಕೈ ಹಿಡಿವವರಿಲ್ಲದೆ ನಡೆದ
ದೂರವದು ಎಷ್ಟೋ...

ಬಗೆ ಬಗೆ ಕನಸಿನ ಗುಂಗಲಿ
ಮೈಮರೆತಾಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಳೆದ
ಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಡಿದ ನೆನಪದು ಒಂದಿಷ್ಟು..

ದಾರಿಯ ತುಂಬಾ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡ
ಬಣ್ಣದ ಹೂಗಳು ನೂರಾರು..
ಪಾಲಿಗೆ ಬರದೆ ಯಾರದೋ
ಮುಡಿಯೇರಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನೆದೆ
ಒಡೆದ ಕನ್ನಡಿ ಚೂರು..

ರಣಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಗೆ ಬಾಯಾರಿದೆ
ಗಂಟಿಕ್ಕಿದೆ ದಾಹದಿ ಕೊರಳು
ಹುಡುಕಾಡಿದೆ ಜೀವ ತಣ್ಣನೆ ನೆರಳು

ದೂರದ ಗುರಿ ಸೇರುವ ತವಕದಿ
ಸಂಜೆಯಾಗುತಿದೆ ಈಗ..
ಒಂಟಿಯಾನವು ನನ್ನದು
ಜೊತೆಯಿರದ ಬದುಕ ತುಂಬಿದೆ
ಬರಿಯ ಮೌನ ರಾಗ ...

ಕೆಲವು ಹನಿಗಳು..

ಗೆಳತಿ ನೀನೆಂದರೆ ಯಾಕೋ
ಮೂಡಿದೆ ಕನಸು,ಕೂಡಿದೆ ಮನಸು
ಬೇರೆ ನಾ ಹೇಳುವುದೇನು..?
ಅರೆಕ್ಷಣ ಕೂಡಾ ನೀ ನೊಂದರೆ ಸಾಕು
ಕರಗುವ ಹೃದಯ,ಮರುಗುವ ಜೀವ
ಆ ನೋವಲ್ಲಿಯೇ ಬದುಕುವೆ ನಾನು !

...................

ಮಳೆಹನಿಯೊಂದು ಉರುಳಿ
ಕಡಲಾಳ ಸೇರಿ
ಆಗುವುದು ಸ್ವಾತಿಮುತ್ತು
ಕಣ್ಣೋಟವೊಂದು ಹೊಳೆದು
ಹೃದಯಗಳೆರಡು ಸೇರಿ
ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆವ ಪರಿ
ಯಾರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು..!

..................

ಅಗಣಿತ ತಾರೆಗಳಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ
ಬಾನಿಗೆ ಆ ಚಂದಿರನೊಬ್ಬನೇ ಸಾಕು
ಸಾವಿರ ಹುಡುಗಿಯರಿದ್ದರೂ ಎದುರಲಿ
ನನ್ನೀ ಬದುಕಿಗೆ ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ಬೇಕು

...................

ನೀನಂದು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು,ಆಗ ನಕ್ಕಿದ್ದು
ಆಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕಿದ್ದು
ಕೇವಲ ನಪ ಮಾತ್ರ..
ಹಾಗೆಯೇ ಕೊನೆಗೆ ದಕ್ಕಿದ್ದು
ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ..!