ನೋಡಿದ ತಾತ ಸುತ್ತಲೂ
ಏನೂ ಕಾಣಿಸದು ಆತನಿಗೆ
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ತುಂಬಿದೆ ಕತ್ತಲು
ಯಾಕೆಂದರೆ;
ಮುದ್ದಿನ ಮಡದಿ ಮೊನ್ನೆ
ಮೊನ್ನೆಯಷ್ಟೆ ಸತ್ತಳು!
ದುಡಿದರು ಬೆಂದರು
ನೊಂದರು ಅಂದು ಕಷ್ಟದಲಿ
ಈಗ ಮನೆ ತುಂಬಾ
ಮಕ್ಕಳು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು!
ತಾತನದು ಈಗ ನರಕದ ಬದುಕು
ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಕಷ್ಟವ ಕೇಳಲು
ತಮಗೆ ತಾವೇ ಹೊರೆಯಾದರೆ ಕೊನೆಗೆ
ಯಾರಿರುವರು ನಮ್ಮ ಸಾಕಲು?
ತಾತನಿಗೆ ಬರದೀಗ ಮಲಗಿದರೆ
ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನಿದ್ದೆ
ಪಾಪ ತಿಳಿಯುವರಾರು ?
ಆ ಕನ್ನಡಕದೊಳಗಿನ ಒದ್ದೆ!
ಈ ಜೀವ ದುಡಿದು
ಬದುಕುವವರೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ
ಮಕ್ಕಳು ಮರಿಗಳು
ಬಾಂಧವ್ಯದ ನಂಟು;
ಹೊರೆಯಾಗದೆ ಹೀಗೆ
ಜೀವನ ಸಂಜೆಯ
ಕಳೆಯುವ ಭಾಗ್ಯ
ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಗುಂಟು????
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ